بررسی پدیده نفوذ در زیر آبپاش های سیستم آبیاری سنترپیوت

هدف اصلی در بهره برداری یک سیستم آبیاری، توزیع یکنواخت آب در سراسر مزرعه با حداقل رواناب می باشد. سیستم های آبیاری سنترپیوت اغلب به علت عدم انطباق شدت پخش های بالا با نفوذ پذیری خاک، دچار مسائل رواناب می گردند. برای حل چنین مسائلی، داشتن اطلاعات کافی از مشخصات نفوذ خاک و فاکتور های موثر بر شدت نفوذ، ضروری است. اما استفاده از نفوذ سنج حلقه ی مضاعف برای اندازه گیری پارامتر های نفوذ در سیستم های سنترپیوت روش دقیقی نیست، زیرا شرایط نفوذ آب به خاک در حلقه ی مضاعف با شرایط واقعی در زیر آبپاش های سنترپیوت کاملا متفاوت است. هدف این تحقیق، ارزیابی پارامترهای نفوذ در شرایط واقعی در زیر آبپاش سیستم سنترپیوت می باشد که برای این منظور از یک حلقه ی خروجی دار که شدت نفوذ و رواناب را در حین آزمایش اندازه گیری می کند استفاده شده است. آزمایش ها برروی دو نوع آبپاش (ldn و i-wob) در سه فشار کارکرد (15،20و25 پی اس آی)، دو ارتفاع آبپاش (6/1 و 2 متر) و در سه تکرار بر روی خاک لوم شنی از اراضی تحت فشار ایستگاه تحقیقاتکشاورزی دانشگاه تبریز انجام شد. مقایسه ی نتایج بدست آمده از روش نفوذسنجی حلقه ی خروجی دار با روش حلقه ی مضاعف نشان داد که مقادیر شدت نفوذ و نفوذتجمعی در روش حلقه ی مضاعف به طور متوسط دو برابر روش حلقه ی خروجی دار است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که کاربرد روش نفوذسنجی حلقه ی مضاعف در سیستم آبیاری سنترپیوت موجب برآورد بیشتر نفوذ گردیده و در نتیجه سبب ایجاد رواناب خواهد شد. با بررسی نتایج مشاهده گردید که آبیاری با فشار کارکرد 25 پی اس آی و ارتفاع آبپاش 6/1 متر کمترین مقادیر ضخامت و مقاومت سله را موجب شده در نتیجه بیشترین میزان نفوذ و حداقل رواناب را نتیجه میدهد. هم چنین نتایج بررسی نشان داد که درصد آب نفوذیافته نسبت به آب پخش شده در آبپاش i-wobبیشتر از آبپاشldn بوده و در نتیجه مقادیر رواناب و ضخامت و مقاومت سله در آبپاش i-wob کمتر از آبپاش ldn است.